All_TypeTube
20 Aralık 2015 Pazar
14 Aralık 2015 Pazartesi
13 Aralık 2015 Pazar
11 Aralık 2015 Cuma
10 Aralık 2015 Perşembe
9 Aralık 2015 Çarşamba
6 Aralık 2015 Pazar
5 Aralık 2015 Cumartesi
4 Aralık 2015 Cuma
3 Aralık 2015 Perşembe
2 Aralık 2015 Çarşamba
1 Aralık 2015 Salı
30 Kasım 2015 Pazartesi
29 Kasım 2015 Pazar
28 Kasım 2015 Cumartesi
Real Madrid'de Sergio Ramos depremi!
Omzundaki sakatlığı nükseden Sergio Ramos, Real Madrid'in Aralık ayı sonuna kadar oynayacağı sekiz maçta forma giyemeyecek.
Goal'ün edindiği bilgilere göre Real Madrid'in başarılı savunma oyuncusu Sergio Ramos, omzundaki problem nedeniyle tam sekiz maçta forma giyemeyebilir.
Bilindiği üzere 29 yaşındaki oyuncu Şampiyonlar Ligi'nde Shakhtar Donetsk ile Eylül ayında oynanan maçta omzundan sakatlanmış ve yaklaşık iki ay kadar sahalardan uzak kalmıştı.
Sakatlığının tam olarak iyileşmemesine rağmen takımını son dönemlerde yalnız bırakmak istemeyen Ramos Paris Saint-Germain, Atletico Madrid, Celta Vigo, Sevilla ve Barcelona karşılaşmalarında ağrılarına rağmen sahadaki yerini almıştı.
Ramos, Sevilla ile oynanan maçta yeniden omzunun üstüne düşünce sakatlığı nüksetmişti. Yapılan ağrı kesici iğnelerle geçtiğimiz hafta sonu Barcelona ile oynanan dev maça da çıkan deneyimli oyuncu, şimdi ise ameliyat tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
Cristiano Ronaldo kariyerinde bir ilki daha başardı!
El Clasico faciasının ardından Shakhtar Donetsk deplasmanına çıkan Real Madrid'in, grup liderliğini garantilediği maçta Cristiano Ronaldo yıldızlaştı.
33,990 kişinin doldurduğu Arena Lviv'de oynanan karşılaşmada, Cristiano Ronaldo 2 gol atıp 2 asiste imza atarak takımının tüm gollerine katkı yaptı.
Portekizli yıldız, Real Madrid formasıyla Şampiyonlar Ligi'nde çıktığı 68. maçta toplam gol sayısını 69'a çıkardı.
Ezeli rakibi Lionel Messi'nin de 2 gol attığı haftayı aynı şekilde boş geçmeyen Ronaldo, Şampiyonlar Ligi kariyerinde toplamda ise 84 gol ve 25 asistle skora en çok katkı yapan isim konumunda...
Messi'nin ise 79 golünün yanında 23 asisti bulunuyor.
30 yaşındaki Ronaldo, Şampiyonlar Ligi kariyerinde ilk kez bir maçta 2 asist yaparken, ikinci kez de bir maçta 4 gollük katkıda bulundu.
200. MAÇI BULDU
Real Madrid'deki 7. sezonunu geçiren tecrübeli futbolcu, İspanyol ekipte 200. resmi maçta gol atma sevinci yaşadı. Ronaldo, 135 La Liga, 46 Şampiyonlar Ligi, 15 Kral Kupası, 3 İspanya Süper Kupa ve 1 de UEFA Süper Kupa maçında fileleri havalandırdı.
Geçtiğimiz ay Real Madrid tarihinin en golcü futbolcusu unvanını eline geçiren Ronaldo'nun, İspanyol devinde 317 resmi maçta 328 golü bulunuyor.
Bomba iddia! Real Madrid ve Guardiola...
İspanyol basınından Rafael Benitez'in yerine arayışta olan Real Madrid ile ilgili çok konuşulacak bir iddia ortaya atıldı...
Sezon sonunda Teknik Direktör Rafael Benitez ile yollarını ayırmasına kesin gözüyle bakılanReal Madrid için büyük ses getirecek bir iddia ortaya atıldı.
İspanyol gazetelerinden ARA, Pep Guardiola'ya yakın kaynaklara dayandırdığı haberinde Real Madrid yönetiminin Bayern Münih'le olan sözleşmesi sezon sonunda bitecek olan başarılı teknik adam için nabız yokladığını öne sürdü.
Haberde Real Madrid'in 44 yaşındaki teknik adamın Alman ekibindeki durumunu yakından takip ettiği belirtilse de, hem futbolculuk hem de teknik direktörlük kariyerinde Barcelona ile adeta özdeşleşen Guardiola'nın olası bir teklife olumlu bir yanıt verme ihtimalinin düşük olduğu da kaydedildi.
Bilindiği üzere Guardiola'nın Bayern Münih ile sözleşme yenilemeye sıcak bakmadığı ve kariyerinde yeni bir tecrübe yaşamak için Premier Lig'de görev almak istediği konuşuluyordu.
Başka bir futbolcu Messi ve Ronaldo kadar iyi olabilecek mi?
Rekorları alt üst eden iki ismin seviyesini yakalayabilecek bir oyuncuyu canlı gözlerle izleyebilecek miyiz?
Lionel Messi mi, Cristiano Ronaldo mu? Son 10 yılda futbolseverler arasında en çok sorulan soru bu oldu. Herkesin bir fikri, herkesin bir favorisi var. Johan Cruyff gibilerine göreyse bu sorunun sorulması bile saçma."Çok iyi bir golcü olmak ile en iyi futbolcu olmak arasında büyük bir fark var" diyor Hollandalı efsane ve ekliyor: "Futboldan anlayan herkes bunu bilir. İnsanların Messi'nin en iyi olmadığını düşünebilmeleri bana çok saçma geliyor. Bunun Cristiano ile ilgisi bile yok. O da harika bir oyuncu, gelmiş geçmiş en iyi golcülerden biri. Ama Messi çok daha olağanüstü bir adam."
Ama Luis Figo'nun da aralarında bulunduğu bazı isimlere göre bu bir zevk meselesi: "Bu, beyaz havyar ile beyaz trüf mantarı arasında seçim yapmak gibi bir şey."
Tartışmaya açık olmayan bir şey var ki bu ikili son 10 yıldır birbirlerini daha da iyi hale getirdiler ve futbol tarihinin en önemli rekabetlerinden birini oluşturdular. Messi ve Ronaldo gol rekorlarını kırmakla kalmadılar, o rekorları yerle bir ettiler. Öyle bir istikrar seviyesi yakaladılar ki, 2008'den bu yana her Ballon d'Or ve bir tanesi hariç her Goal 50 ödülü bu iki isimden birine gitti.
Pogba'nın menajeri konuştu! "Ayrılabilir..."
Adı sıkça Barcelona ve Manchester City ile anılan Paul Pogba'nın geleceği hakkında flaş açıklama...
Juventus'un gözde yıldızı Paul Pogba'nın menajeri Mino Raiola, 22 yaşındaki oyuncunun sezon sonunda takımdan ayrılabileceğini söyledi.
Zlatan Ibrahimovic ve Mario Balotelli gibi isimlerin de menajeri olan Raiola, Pogba'nın şu anda Juventus'a odaklandığını ancak sezon sonunda Euro 2016'nın ardından İtalyan ekibinden ayrılabileceğini belirtti.
Mediaset'e konuşan Raiola, "Pogba kalbinin sesiyle hareket eden bir adam. Şu anda da sadece Juventus'u düşünüyor. Ara transfer döneminde ayrılmayacağını söyleyebilirim ama sezon sonunda, Temmu gibi transferi konuşabiliriz." dedi.
Fransız oyuncu bu sezon şu ana kadar Juventus forması altında çıktığı 18 resmi maçta 2 gol 3 asistlik bir performans sergiledi.
27 Kasım 2015 Cuma
Выхода нет / No Escape (2015)
Выхода нет / No Escape (2015)
Выхода нет / No Escape (2015) описание фильма
Американская семья приезжает в Юго-Восточную Азию, где разворачивается яростное политическое противостояние. Захват власти силой приводит к тому, что каждый на этой земле в опасности.
Режиссёр: Джон Эрик Даудл
В ролях: Оуэн Уилсон, Лэйк Белл, Пирс Броснан, Стерлинг Джеринс, Спенсер Гаррет, Клер Джир, Байрон Гибсон, Сахайак Бунсанакит, Джим Лау, Расселл Джеффри Бэнкс
Жанр: триллер
Страна, год: США; 2015
Премьера: 5 марта 2015 - МИР || - РФ
Время: 101 мин.
Перевод: Дублированный
Качество: BDRip
Режиссёр: Джон Эрик Даудл
В ролях: Оуэн Уилсон, Лэйк Белл, Пирс Броснан, Стерлинг Джеринс, Спенсер Гаррет, Клер Джир, Байрон Гибсон, Сахайак Бунсанакит, Джим Лау, Расселл Джеффри Бэнкс
Жанр: триллер
Страна, год: США; 2015
Премьера: 5 марта 2015 - МИР || - РФ
Время: 101 мин.
Перевод: Дублированный
Качество: BDRip
The Hunger Games: Mockingjay - Part 2
Голодные игры: Сойка-пересмешница. Часть II / The Hunger Games: Mockingjay - Part 2 (2015)
Голодные игры: Сойка-пересмешница. Часть II / The Hunger Games: Mockingjay - Part 2 (2015) описание фильма
Китнисс Эвердин и своенравный Пит Мелларк пытаются выиграть гражданскую войну между самодержавным Капитолием и истерзанными войной районами Панема…
Режиссер: Френсис Лоуренс,
В ролях: Дженнифер Лоуренс, Натали Дормер, Элизабет Бэнкс, Гвендолин Кристи, Джулианна Мур, Лиам Хемсворт, Сэм Клафлин, Элден Хенсон, Джена Мэлоун, Джош Хатчерсон
Жанр: Трейлеры, Фантастика, Приключения
Страна: США
Год: 2015
Время: 121 мин.
Перевод: Дублированный
Качество: CAM
Режиссер: Френсис Лоуренс,
В ролях: Дженнифер Лоуренс, Натали Дормер, Элизабет Бэнкс, Гвендолин Кристи, Джулианна Мур, Лиам Хемсворт, Сэм Клафлин, Элден Хенсон, Джена Мэлоун, Джош Хатчерсон
Жанр: Трейлеры, Фантастика, Приключения
Страна: США
Год: 2015
Время: 121 мин.
Перевод: Дублированный
Качество: CAM
Близкое расстояние / Close Range (2015)
Близкое расстояние / Close Range (2015)
Близкое расстояние / Close Range (2015) описание фильма
Вызволив свою племянницу из лап могущественного картеля, Колтон Макреди вступает в беспощадный бой во имя спасения членов собственной семьи, ставших теперь мишенями для преступников. Его ферму, расположенную в провинциальной глубинке, осаждают жаждущие мести наёмники картеля, прихватившие с собой продажного местного шерифа с командой помощников, которые обеспечат гарантию того, что в ближайшее время к Макреди помощь не прибудет. Начинается безостановочный и методичный штурм фермы, и Колтону ради защиты своих близких и собственного спасения предстоит до конца пройти этот "марафон на выживание".
Режиссер: Айзек Флорентайн
В ролях: Скотт Эдкинс, Ник Чинланд, Кэйтлин Китс, Джэйк Ла Ботц, Тони Перес, Мэдисон Лоулор, Рэй Диас, Эдди Дж. Фернандез, Умар Кхан, Крейг Хенингсен
Жанр: Трейлеры, Криминал, Боевики
Страна: США
Год: 2015
Время: 81 мин.
Перевод: Любительский, двухголосый
Качество: WEB-DLRIP
Режиссер: Айзек Флорентайн
В ролях: Скотт Эдкинс, Ник Чинланд, Кэйтлин Китс, Джэйк Ла Ботц, Тони Перес, Мэдисон Лоулор, Рэй Диас, Эдди Дж. Фернандез, Умар Кхан, Крейг Хенингсен
Жанр: Трейлеры, Криминал, Боевики
Страна: США
Год: 2015
Время: 81 мин.
Перевод: Любительский, двухголосый
Качество: WEB-DLRIP
Məşhur cütlük nişanlandı
Məşhur cütlük nişanlandı.
Müəyyən kütlə tərəfindən maraqla qarşılanan "Kara sevda" serialının baş rol aktrisası Neslihan Atagül 2 illik münasibətlərindən sonra aktyor sevgilisi Kadir Doğulu ilə nişanlanıblar. SİA-nın türk mətbuatına istinadən verdiyi xəbərə görə, yaxın dostların iştirak etdiyi sadə mərasimdən fotolar sosial şəbəkədə yayılıb.
Qeyd edək ki, K.Doğulu hazırda "Möhtəşəm yüz il: Kösəm Sultan" serialında iştirak edir. N.Atagül isə Burak Özçivitlə "Kara sevda"nın baş rollarını paylaşır. Məhz bu rola görə tərəflər arasında qısqanclıq dedi-qoduları yayılmışdı.
Burak Özçivit onu məkanından qovdu - SƏBƏB?
Burak Özçivit onu məkanından qovdu - SƏBƏB?
Burak Özçivitə olan bənzərliyiylə diqqətləri üzərinə çəkən Barış Egemen, məşhur aktyorun qəzəbinətuş gəlib. Ötən gün aktyorun atasının işlətdiyi "Levent"dəki restorana gedən Egemen, Özçivitlə qarşılaşıb. Egemenin stoluna gedən Özçivit, "Məkanımda nə işin var? Ekranlara çıxıb mənimlə reklam olunursan. Utanmadan bura da gəlmisən, səni görmək istəmirəm "deyərək bənzərini məkanından qovub.
Again Messi?
2015-ci ilin ən yaxşı futbolçusunu müəyyənləşdirəcək səsvermənin ilkin nəticələri açıqlanıb.
BiG.AZ xəbər verir ki, bu barədə "El Mundo Deportivo" nəşri yazıb. 2015-ci ilin "Qızıl top"u "Barselona"nın forvardı Lionel Messiyə qismət olacaq. Onun topladığı səslər 414-ə (82,4%) bərabər olacaq. 2-ci yeri "Real"ın forvardı Kriştiano Ronaldu - 212,5 (təqribən 40%), "Barselona"nın forvardı Neymar (95,5 xal) 3-cü yeri tutacaq.
Sonrakı yerlərdə Luis Suares ("Barselona", 34,5), Zlatan İbrahimoviç (PSJ, 21) və Andres İnyesta ("Barselona", 20) qərarlaşıb.
Bu nəticə ilə Messi 5-ci dəfə mükafatın sahibi olacaq. Bu rəsmi olaraq yanvarın 11-də Sürixdə keçiriləcək təntənəli mərasimdə elan olunacaq.
Səsvermədə milli komandaların baş məşqçiləri, kapitanları və KİV nümayəndələri iştirak ediblər.
7 Ekim 2015 Çarşamba
Ağdamın "Dörd yol"undan o tərəfə baxa bilməyən adam
Çoxdandı qulaqlarımı şirin, çox doğma bir səs döyür. Uzaqlardan gələn gülüş dolu cingiltili bir səs. Bütün səslərin içindən seçılən, sanki qərinələrdən gələn, qəriblikdə darıxan qəribə bir səs. Bu səs özünü xəzəllə basdırmış, izi itmiş arxın kənarıyla məni köhnə qəbiristanlığın yanından keçirərək məktəbə, ordan da asfalt yoldan adladıb Qaraman dağının döşünə qaldırır. Sökülmüş binaları, qurumuş ağacları, ot basmış yolları, itmiş cığırları salamlayaraq. Yanından ötüb keçdiyim sonradan xəstəxanaya çevrılən oxuduğumuz o, məktəbin səsimiz yazılan sökük divarları uşaq yaddaşımdakı tarix dərsinin müharibə səhnələrini xatırladır.
Hər ölən əsgərlə ölürəm, Allah
(Dostum mayor Vitali Salamovun xatirəsinə)
Bir səngər uzanıb yolumun üstə,
neçə baş qoyulub qolumun üstə,
daha yatammıram solumun üstə,
hər ölən əsgərlə ölürəm, Allah.
İndi kim duracaq bu gecə postda,
görən nə düşünür postdakı dost da,
bir qara kağız da atıldı poçta,
hər ölən əsgərlə ölürəm, Allah.
Yuxumu görürəm yatan yerinə,
günəşim yol gedir batan yerinə,
balam, sən uzanma atan yerinə,
hər ölən əsgərlə ölürəm, Allah.
Ruhların dolaşdığı bu kənddə köhnə xatirələrdən başqa heç nə qalmayıb. Hər yer və hər şey qaranlıqdı. Elə bil günəş işığı düşmür bu yerlərə. Bütün qara buludlar yığılıb bu kəndin, bu elin üstünə. Adamı vahiməyə salan qapqara buludlar. Səsimi batmışdı bu yerlərin, ya bütün olanlar kimi səsləri də yığışdırıb aparmışdılar. Bu gün bu boşluqda tüğyan eləyən küləyin də səsi eşidilmirdi.
Böyrü üstə düşmüş pilləkanların toz basmış pillələrini kütləşmiş barmaqlarımla silə-silə, yorğun ayaqlarıma yer edə-edə addımlayıram. İllərin ağırlığı ilə yüklənmiş köhnə xatirələri oyatmağa. Sınıq rəfin kiflənmiş siyirtməsində yatan uşaqlıq xatirələrimi bu zaman qəfəsindən açıb buraxmağa.
Bu gecə uşaqlığım idi yol yoldaşım...
Nə qədər yollar var bu məmləkətdə. Amma bu yolların heç biri bizi o yerlərə aparmır. Apara bilmir. Aparmaq istəmir. Bəlkə də "getmək istəyəni apararıq"-deyə düşünür-bu yollar.
"Dünyanın bütün kiçik və böyük şəhərlərinə aparan yolların kəsişən yol ayrıclarına, el arasında "DöRD YOL" deyilən yerə çatan hər bir kəs-istər sürücü olsun, istər sərnişin-bir anlığa da olsa bu yollara diqqət kəsilir, hər üç tərəfə baxır. Təkcə ağdamlılardan başqa. Neçə illərdi istər Bərdədən, istər Ağcabədidən, istərsə də Tərtərdən gəlsin, "AĞDAMIN DöRD YOLU" deyilən yerə çatanda tamam başqa bir səmtə çevirir üzünü. Utanır Ağdam tərəfə baxmağa. özünü günahkar və nə bilim, nə bilir. ürək eləmir, baxa bilmir o tərəflərə-qibləgahı saydığı o yerlərə sarı." Hər dəfə Ağdama tərəf gedəndə ağlıma gələn ilk fikrim bu olur.
Bu illər ərzində çox şeylərimizi itirmişik. Yurdu, yurd yerini, xoşbəxt günləri. Bircə yuxular qalıb bizə, bir də röyalar qarışıq xatirələr. İtirmədiyimiz nələr qaldı ki. Indiyədək qoruyub saxladığımız özünəməxsus adət-ənənəmizi, mədəniyyətimiz də unudulub, yaddan çıxıb gedir. Nəinki o yerləri görməyən-müvəqqəti yaşayış yerlərimiz sayılan çadırlarda, vaqonlarda doğulanlar, hətta ömrünün çoxunu o yerlərdə keçirənlər belə daha o müqəddəs yerlərə-ocaqlara, pirlərə and içmirlər. Neçə illərdi "Qara Pirim", "Hacışəfi baba haqqı"-deyib and içənimizi görməmişəm. Elə başqa ziyarətgahlarımıza da. Itirdiklərimizi unuda-unuda gedirik. Torpaqlarımızı, yurd yerlərimizi, bizlər üçün müqəddəs nə varsa hamısını unuda-unuda.
Gündüzlər qarşımı kəsən şlaqbaumu gecələr xəyallarla birlikdə adlayıb keçirəm. Sorğusuz-filansız. Hərdən düşünürəm ki, hər gün o yurdun havasını alıb, suyunu içən daş atdığımız quşlar qədər də cəsarətli olmadıq. Uçulub tökülmüş daşları üst-üstə yığaraq xəyallarda bir ev qururam. Köhnə çərçivəli bir ev. Qapısız, pəncərəsiz. Qoyub gəldiyimiz bağlı qapıların sındırılmış, atılmış qıfıllarını yığa-yığa. Dartılıb cırılmış uşaqlıq şəkillərini qurumuş dodağıma tutub birtəhər yapışdıra-yapışdıra uşaqlığımın itmiş günlərini düzüb vərəqləmək istəyirəm. çözələnən xatirələrin başlanğıcını, sonunu tapa bilmirəm. Əlimdə sonu oxuna bilinməyən ömür məktubunun ilk və yarımşıq cümlələrinin nə vaxt tamamlanacağı bilinmir. Adamı özünə oxşadan boynu bükülü cavabsız suallar qarışıq. Evdəkilərdən, uşaqlardan, torpaqdan, daşdan, havadan, sudan, özümüzdən və hamıdan utana-utana dolaşırıq bu məmləkəti didərgin ayaqlarla.
Çoxdan yazmaq istəyirdim içimdə dolaşan bu ağrıları. Məni rahat buraxmayan bu nisgili, acıları. Yurd itgisinin əzabları ilə bərabər, insanların pərən-pərən düşməsindən. Və bir də, bu ailədən. Bu ailənin, bu uşaqların neçə-neçə tanımadığı, uyuşa-uyğunlaşa bilmədiyi ev dediyimiz qalacaq yerlərinin dəyişməsini qəbul edə bilmədiyimdən. Bu haqda yazını başlaya bilmirdim.Bütün bunlara həm də özüm hazır deyildim.
Bugünkü uşaqlıq xatirələrim Vitali ilə bağlıdır. Elə qurumuş, ağarmış dodaqlarımla birtəhər yapışdırdığım cırılmış, doğranmış şəkillərimizdə bizim güzgüsü sınıq uşaqlığımızın xoşbəxt günləri ağlayırdı. Boş gilizlərin sönük baxışları cırıq döyüş şəkillərini torpağa tapşırırdı. Içimizdən keçib kəndimizə, elimizə, cümlə Qarabağımıza düşən mərmilərin ürəyimizi partladan qəlpələriylə. Bizi həm də daha çox ağrıdan bu qədər döyüşən, vuruşan Vitalinin doğma yurdla bərabər özünün də cismən bizdən uzaq olmasıdı. Vitali o yerləri bizlərdən daha çox sevdiyindən, oralardan uzaqlarda yaşaya bilməyəcəyini bilərəkdən o yerləri tərk etmədi. Tərk edə bilmədi.
Adətən yaxşı tanıdığın adam haqqında yazmaq çox çətin olur. Bilmirsən bildiklərinin hansından yazasan, haradan başlayasan. Vitali ilə biz Ağdam rayonunun Boyəhmədli kənd orta məktəbində də, institutda da bir yerdə oxumuşuq. Ona gorə də onu çox yaxşı tanıyırdım. İnstitutu qurtardıqdan sonra mən Bakıda qalıb işləməli oldum. Vitali isə əvvəlcə Xankəndində, sonra isə Ağdamda, Ağdərədə polis sistemində çalışdı. Ağdam polis alayında qərargah rəisi vəzifəsinə kimi yüksəldi.
Vitalinin özü, zarafatları üçün çox darıxırdım. Elə indi də. Bəlkə də indi daha çox darıxıram. Zarafatı, gülüşü yadırğadımız bu zamanda. Onun üzündə qəribə bir sevinc vardı. Adam onu görəndə bütün qəmini unudardı. Onda hər şey fərqli idi. Danışığı da, təbəssümü də, gülüşü də, zarafatı da. çünki təbii idi. özüydü. Vətənə, elə, insanlara Sevgisiylə, Təmizliyiylə, Düzlüyüylə, Mehribanlığıyla, Mübarizliyiylə. Onu hamıya sevdirən, hamı üçün əziz, doğma edən, həm də səmimi olmasıydı. Ən çətin anlarında da onun üzündə qəm görməzdin. Qəm ondan uzaq idi.Sonradan nə qədər yaxın olsa da.
Vitali çox savadlı oğlan idi. 1973-cü ilin sazaqlı bir qış günü idi. Ağdamın 1 saylı orta məktəbində fizikadan olimpiada keçirilirdi.Olimpiadada məktəbdən ikimiz iştirak edirdik. Vitali ilə yanaşı oturmuşduq. Vərəqin üz qabığını dolduranda gördüm Boyəhmədli kənd orta məktəbinin 9a sinif şagirdi Salamov Vitali Məhəmməd oğlu yazıb. Amma Məhəmməd oğlu məni bir qədər çaş-baş saldı. Soruşanda "atamın adı Məhəmməddi, Məti deyirlər"-deyib, güldü. Həmin Məti dayı bizi bayırda "Jiquli"sində gözləyirdi.
Atası Məti dayı, anası Qumru xala lap cavanlığından onunla qürur duyurdular. Qürur duyulası Vitaliylə.
Vitali savadlı olduğu qədər də istedadlı idi. Radioda ifa olunan mahnını bir dəfə eşitməklə pianinoda, ya da qarmonda onu o dəqiqə təkrarlayardı. Vitalinin şeir yazmağı da vardı. özü kimi zarafat dolu şeirlərindən xırda parçalar qalıb ailəsinin özləri ilə götürə bildikləri şəkillərin arasında.
Vitali Qarabağ müharibəsinin elə ilk günlərindən döyüşə atıldı. Daima öndə oldu. Bir əsgər kimi. Bir arteleriya zabiti kimi son gününə qədər düşmənlə döyüşdü. İdarə etdiyi "UAZ"maşını deşik-deşik idi. Ermənilər Vitalinin əlindən çox yanıqlı idilər. Onu ailəsi ilə hədələyirdilər, qorxuzmağa çalışırdılar. O isə qorxunu çoxdan unutmuşdu. Təkcə qorxduğu bir şey vardı. Vətən, torpaq itkisi. Vitali torpaqların işğalınına, insanların öz yurdlarından didərgin düşmələrinə dözə bilmirdi. Vətən üçün, Qarabağ üçün son damla qanına kimi vuruşdu. Canından çox sevdiyi torpaq üçün canından keçdi. Onun son baxışlarında çox da uzaqda olmayan, əl uzatsan çatacaq qədər yaxın olan-onu, bizləri gözləyən dağlar qaldı. Tənhalıqda, kimsəsizlikdə darıxan dağlar. Bir də böyüyüb başa çatdığı, doğma Boyəhmədli kəndinin Qaraman dağının döşündəki sökük binaları, xiffətdən quruyan ağacları.
Deyirlər portuqaliyalı balıqçılar hər dəfə dənizə çıxanda ailəsi ilə vidalaşırlar. Döyüşə gedənlər kimi. Bəlkə də bu onların son görüşüdü, deyə. Vitali də hər səhər uşaqları, ailəsi ilə vidalaşardı. Amma bunlardan hansının sonuncu olacağını bilmirdi, inanmaq istəmirdi.
Nə qədər insanlar gəlib-gedib bu dünyadan. Hərə bir ömür sürdü. ... Kimi 30, kimi 50, kimi 100 il. Payızda dünyaya göz açan Vitali, elə payızda da dünyayla vidalaşmalı oldu. Həm də Ağdamın payızında. Nə qədər arzuları qaldı bu dünyada. Sizlərin, bizlərin-hamımızın həyata keçirməlı olduğu arzuları. Onun bütün arzuları bizlərin arzuları idi. Yurdun, vətənin, xalqın, millətin arzuları. O, bacaracağından çox çalışdı, çox vuruşdu. Bundan sonrakı vuruşlar bizlərin vuruşudu, bizlərin döyüşüdü. Bu torpaq, bu millət savaşında Vitalinin o yerləri dolaşan ruhu həmişə bizimlə olacaq. Müqəddəs Qələbə gününə kimi. Qayıdacağıq o torpaqlara. Mütləq qayıdacağıq. O darıxan, üzülən cığırlara, ot basmış yollara yenidən iz salacağıq.
Vitali, bu 36 ildə vətəni üçün, eli üçün, ailəsi, övladları üçün baş ucalığı gətirən nümunəvi bir ömür yaşadı. Bundan sonra da nə qədər dostlar var, nə qədər həyat var, nə qədər Qarabağ var, Vətən var, Vitali də var. Dostların, döyüş yoldaşlarının qəlblərində Vitalinin sevgisi, neçə-neçə gözəl xatirələri qalır. ürəklərdə, qəlblərdə, yaddaşlarda isə əsl vətəndaş, torpaq-vətən üçün canından keçməyə hazır olan bir döyüşçü, gözəl insan, mehriban ata, ailə başçısı, yaxşı dost, məğrur zabit kimi yaşayacaq-mayor Vitali Salamov Məhəmməd oğlu.
Vitalinin iki yadigarı var. Sima, Anar. Bir də ailəsi. üzündən, gözündən həmişə sevinc yağan Vitalinin ocağında bir Sevinc də var. Babasının səkillərini seçib "Ba-ba" deyib, mənə bir-bir uzadan 3 yaşlı Sevinc nəvəsi.
Otaqda bir zabit baxışı vardı. Əvvəlki baxışlardan tam fərqli bir zabit baxışı. O gülüşlü gözlərdən əsər-əlamət yox idi. Mənə elə gəlirdi ki, o baxışlar çox uzaqlara dikilmişdı. Bəlkə də bu mənə elə gəlirdi. Amma nəvəsinə elə gəlirdi ki, babası ancaq ona baxır. Hər halda uşaqlar daha həssas olurlar.
Nədənsə bu şəkillərə baxanda Salvador Dalinin "Saatlar"ındakı Zaman yadıma düşür. Kiminçün uzanan, kiminçün üzülən, kiminçün dayanan Zaman. Hərənin yaddaşında bir cür ilişib qalan Zaman.
Hər Zamanın Vitalisindən yazmaq istədiyim yazı, ona olan xoş münasibətlər kimi qurtarmaq bilmir...
Rəfail Tağızadə
Təzadlar.- 2010.- 26 iyun.- S.9.
Rəfail Tağızadə: PAYIZ TALELİ ADAM
Ruhların dolaşdığı bu kənddə köhnə xatirələrdən başqa heç nə qalmayıb. Hər yer və hər şey qaranlıqdı. Elə bil günəş işığı düşmür bu yerlərə. Bütün qara buludlar yığılıb bu kəndin, bu elin üstünə. Adamı vahiməyə salan qapqara buludlar. Səsimi batmışdı bu yerlərin, ya bütün olanlar kimi səsləri də yığışdırıb aparmışdılar. Bu gün bu boşluqda tüğyan eləyən küləyin də səsi eşidilmirdi.
Böyrü üstə düşmüş pilləkanların toz basmış pillələrini kütləşmiş barmaqlarımla silə-silə, yorğun ayaqlarıma yer edə-edə addımlayıram. İllərin ağırlığı ilə yüklənmiş köhnə xatirələri oyatmağa. Sınıq rəfin kiflənmiş siyirtməsində yatan uşaqlıq xatirələrimi bu zaman qəfəsindən açıb buraxmağa.
Bu gecə uşaqlığım idi yol yoldaşım...
* * *
Nə qədər yollar var bu məmləkətdə. Amma bu yolların heç biri bizi o yerlərə aparmır. Apara bilmir. Aparmaq istəmir. Bəlkə də “getmək istəyəni apararıq”-deyə düşünür-bu yollar.
“Dünyanın bütün kiçik və böyük şəhərlərinə aparan yolların kəsişən yol ayrıclarına, el arasında “DÖRD YOL” deyilən yerə çatan hər bir kəs-istər sürücü olsun, istər sərnişin-bir anlığa da olsa bu yollara diqqət kəsilir, hər üç tərəfə baxır. Təkcə ağdamlılardan başqa. Neçə illərdi istər Bərdədən, istər Ağcabədidən, istərsə də Tərtərdən gəlsin, “AĞDAMIN DÖRD YOLU” deyilən yerə çatanda tamam başqa bir səmtə çevirir üzünü. Utanır Ağdam tərəfə baxmağa. Özünü günahkar və nə bilim, nə bilir. Ürək eləmir, baxa bilmir o tərəflərə-qibləgahı saydığı o yerlərə sarı.” Hər dəfə Ağdama tərəf gedəndə ağlıma gələn ilk fikrim bu olur.
Bu illər ərzində çox şeylərimizi itirmişik. Yurdu, yurd yerini, xoşbəxt günləri. Bircə yuxular qalıb bizə, bir də röyalar qarışıq xatirələr. İtirmədiyimiz nələr qaldı ki. Indiyədək qoruyub saxladığımız özünəməxsus adət-ənənəmizi, mədəniyyətimiz də unudulub, yaddan çıxıb gedir. Nəinki o yerləri görməyən-müvəqqəti yaşayış yerlərimiz sayılan çadırlarda, vaqonlarda doğulanlar, hətta ömrünün çoxunu o yerlərdə keçirənlər belə daha o müqəddəs yerlərə-ocaqlara, pirlərə and içmirlər. Neçə illərdi “Qara Pirim”, “Hacışəfi baba haqqı”-deyib and içənimizi görməmişəm. Elə başqa ziyarətgahlarımıza da. Itirdiklərimizi unuda-unuda gedirik. Torpaqlarımızı, yurd yerlərimizi, bizlər üçün müqəddəs nə varsa hamısını unuda-unuda.
Gündüzlər qarşımı kəsən şlaqbaumu gecələr xəyallarla birlikdə adlayıb keçirəm. Sorğusuz-filansız. Hərdən düşünürəm ki, hər gün o yurdun havasını alıb, suyunu içən daş atdığımız quşlar qədər də cəsarətli olmadıq. Uçulub tökülmüş daşları üst-üstə yığaraq xəyallarda bir ev qururam. Köhnə çərçivəli bir ev. Qapısız, pəncərəsiz. Qoyub gəldiyimiz bağlı qapıların sındırılmış, atılmış qıfıllarını yığa-yığa. Dartılıb cırılmış uşaqlıq şəkillərini qurumuş dodağıma tutub birtəhər yapışdıra-yapışdıra uşaqlığımın itmiş günlərini düzüb vərəqləmək istəyirəm. Çözələnən xatirələrin başlanğıcını, sonunu tapa bilmirəm. Əlimdə sonu oxuna bilinməyən ömür məktubunun ilk və yarımşıq cümlələrinin nə vaxt tamamlanacağı bilinmir. Adamı özünə oxşadan boynu bükülü cavabsız suallar qarışıq. Evdəkilərdən, uşaqlardan, torpaqdan, daşdan, havadan, sudan, özümüzdən və hamıdan utana-utana dolaşırıq bu məmləkəti didərgin ayaqlarla.
Çoxdan yazmaq istəyirdim içimdə dolaşan bu ağrıları. Məni rahat buraxmayan bu nisgili, acıları. Yurd itgisinin əzabları ilə bərabər, insanların pərən-pərən düşməsindən. Və bir də, bu ailədən. Bu ailənin, bu uşaqların neçə-neçə tanımadığı, uyuşa-uyğunlaşa bilmədiyi ev dediyimiz qalacaq yerlərinin dəyişməsini qəbul edə bilmədiyimdən. Bu haqda yazını başlaya bilmirdim. Bütün bunlara həm də özüm hazır deyildim.
Bu günkü uşaqlıq xatirələrim Vitali ilə bağlıdır. Elə qurumuş, ağarmış dodaqlarımla birtəhər yapışdırdığım cırılmış, doğranmış şəkillərimizdə bizim güzgüsü sınıq uşaqlığımızın xoşbəxt günləri ağlayırdı. Boş gilizlərin sönük baxışları cırıq döyüş şəkillərini torpağa tapşırırdı. Içimizdən keçib kəndimizə, elimizə, cümlə Qarabağımıza düşən mərmilərin ürəyimizi partladan qəlpələriylə. Bizi həm də daha çox ağrıdan bu qədər döyüşən, vuruşan Vitalinin doğma yurdla bərabər özünün də cismən bizdən uzaq olmasıdı. Vitali o yerləri bizlərdən daha çox sevdiyindən, oralardan uzaqlarda yaşaya bilməyəcəyini bilərəkdən o yerləri tərk etmədi. Tərk edə bilmədi.
Adətən yaxşı tanıdığın adam haqqında yazmaq çox çətin olur. Bilmirsən bildiklərinin hansından yazasan, haradan başlayasan. Vitali ilə biz Ağdam rayonunun Boyəhmədli kənd orta məktəbində də, institutda da bir yerdə oxumuşuq. Ona gorə də onu çox yaxşı tanıyırdım. İnstitutu qurtardıqdan sonra mən Bakıda qalıb işləməli oldum. Vitali isə əvvəlcə Xankəndində, sonra isə Ağdamda, Ağdərədə polis sistemində çalışdı. Ağdam polis alayında qərargah rəisi vəzifəsinə kimi yüksəldi.
Vitalinin özü, zarafatları üçün çox darıxırdım. Elə indi də. Bəlkə də indi daha çox darıxıram. Zarafatı, gülüşü yadırğadımız bu zamanda. Onun üzündə qəribə bir sevinc vardı. Adam onu görəndə bütün qəmini unudardı. Onda hər şey fərqli idi. Danışığı da, təbəssümü də, gülüşü də, zarafatı da. Çünki təbii idi. Özüydü. Vətənə, elə, insanlara Sevgisiylə, Təmizliyiylə, Düzlüyüylə, Mehribanlığıyla, Mübarizliyiylə. Onu hamıya sevdirən, hamı üçün əziz, doğma edən, həm də səmimi olmasıydı. Ən çətin anlarında da onun üzündə qəm görməzdin. Qəm ondan uzaq idi. Sonradan nə qədər yaxın olsa da.
Vitali çox savadlı oğlan idi. 1973-cü ilin sazaqlı bir qış günü idi. Ağdamın 1 saylı orta məktəbində fizikadan olimpiada keçirilirdi.Olimpiadada məktəbdən ikimiz iştirak edirdik. Vitali ilə yanaşı oturmuşduq. Vərəqin üz qabığını dolduranda gördüm Boyəhmədli kənd orta məktəbinin 9a sinif şagirdi Salamov Vitali Məhəmməd oğlu yazıb. Amma Məhəmməd oğlu məni bir qədər çaş-baş saldı. Soruşanda “atamın adı Məhəmməddi, Məti deyirlər”-deyib, güldü. Həmin Məti dayı bizi bayırda “Jiquli”sində gözləyirdi.
Atası Məti dayı, anası Qumru xala lap cavanlığından onunla qürur duyurdular. Qürur duyulası Vitaliylə.
Vitali savadlı olduğu qədər də istedadlı idi. Radioda ifa olunan mahnını bir dəfə eşitməklə pianinoda, ya da qarmonda onu o dəqiqə təkrarlayardı. Vitalinin şeir yazmağı da vardı. Özü kimi zarafat dolu şeirlərindən xırda parçalar qalıb ailəsinin özləri ilə götürə bildikləri şəkillərin arasında.
Vitali Qarabağ müharibəsinin elə ilk günlərindən döyüşə atıldı. Daima öndə oldu. Bir əsgər kimi. Bir arteleriya zabiti kimi son gününə qədər düşmənlə döyüşdü. İdarə etdiyi “UAZ”maşını deşik-deşik idi. Ermənilər Vitalinin əlindən çox yanıqlı idilər. Onu ailəsi ilə hədələyirdilər, qorxuzmağa çalışırdılar. O isə qorxunu çoxdan unutmuşdu. Təkcə qorxduğu bir şey vardı. Vətən, torpaq itkisi. Vitali torpaqların işğalınına, insanların öz yurdlarından didərgin düşmələrinə dözə bilmirdi. Vətən üçün, Qarabağ üçün son damla qanına kimi vuruşdu. Canından çox sevdiyi torpaq üçün canından keçdi. Onun son baxışlarında çox da uzaqda olmayan, əl uzatsan çatacaq qədər yaxın olan-onu, bizləri gözləyən dağlar qaldı. Tənhalıqda, kimsəsizlikdə darıxan dağlar. Bir də böyüyüb başa çatdığı, doğma Boyəhmədli kəndinin Qaraman dağının döşündəki sökük binaları, xiffətdən quruyan ağacları.
* * *
Deyirlər portuqaliyalı balıqçılar hər dəfə dənizə çıxanda ailəsi ilə vidalaşırlar. Döyüşə gedənlər kimi. Bəlkə də bu onların son görüşüdü, deyə. Vitali də hər səhər uşaqları, ailəsi ilə vidalaşardı. Amma bunlardan hansının sonuncu olacağını bilmirdi, inanmaq istəmirdi.
Nə qədər insanlar gəlib-gedib bu dünyadan. Hərə bir ömür sürdü. ... Kimi 30, kimi 50, kimi 100 il. Payızda dünyaya göz açan Vitali, elə payızda da dünyayla vidalaşmalı oldu. Həm də Ağdamın payızında. Nə qədər arzuları qaldı bu dünyada. Sizlərin, bizlərin-hamımızın həyata keçirməlı olduğu arzuları. Onun bütün arzuları bizlərin arzuları idi. Yurdun, vətənin, xalqın, millətin arzuları. O, bacaracağından çox çalışdı, çox vuruşdu. Bundan sonrakı vuruşlar bizlərin vuruşudu, bizlərin döyüşüdü. Bu torpaq, bu millət savaşında Vitalinin o yerləri dolaşan ruhu həmişə bizimlə olacaq. Müqəddəs Qələbə gününə kimi. Qayıdacağıq o torpaqlara. Mütləq qayıdacağıq. O darıxan, üzülən cığırlara, ot basmış yollara yenidən iz salacağıq.
Vitali, bu 36 ildə vətəni üçün, eli üçün, ailəsi, övladları üçün baş ucalığı gətirən nümunəvi bir ömür yaşadı. Bundan sonra da nə qədər dostlar var, nə qədər həyat var, nə qədər Qarabağ var, Vətən var, Vitali də var. Dostların, döyüş yoldaşlarının qəlblərində Vitalinin sevgisi, neçə-neçə gözəl xatirələri qalır. Ürəklərdə, qəlblərdə, yaddaşlarda isə əsl vətəndaş, torpaq-vətən üçün canından keçməyə hazır olan bir döyüşçü, gözəl insan, mehriban ata, ailə başçısı, yaxşı dost, məğrur zabit kimi yaşayacaq-mayor Vitali Salamov Məhəmməd oğlu.
Vitalinin iki yadigarı var. Sima, Anar. Bir də ailəsi. Üzündən, gözündən həmişə sevinc yağan Vitalinin ocağında bir Sevinc də var. Babasının səkillərini seçib “Ba-ba” deyib, mənə bir-bir uzadan 3 yaşlı Sevinc nəvəsi.
Otaqda bir zabit baxışı vardı. Əvvəlki baxışlardan tam fərqli bir zabit baxışı. O gülüşlü gözlərdən əsər-əlamət yox idi. Mənə elə gəlirdi ki, o baxışlar çox uzaqlara dikilmişdı. Bəlkə də bu mənə elə gəlirdi. Amma nəvəsinə elə gəlirdi ki, babası ancaq ona baxır. Hər halda uşaqlar daha həssas olurlar.
Nədənsə bu şəkillərə baxanda Salvador Dalinin “Saatlar”ındakı Zaman yadıma düşür. Kiminçün uzanan, kiminçün üzülən, kiminçün dayanan Zaman. Hərənin yaddaşında bir cür ilişib qalan Zaman.
Hər Zamanın Vitalisindən yazmaq istədiyim yazı, ona olan xoş münasibətlər kimi qurtarmaq bilmir…
Щяр юлян ясэярля юлцрям, Аллащ
Достум майор Витали Саламовун хатирясиня
Бир сянэяр узаныб йолумун цстя,
нечя баш гойулуб голумун цстя,
даща йатаммырам солумун цстя,
щяр юлян ясэярля юлцрям, Аллащ.
Инди ким дураъаг бу эеъя постда,
эюрян ня дцшцнцр постдакы дост да,
бир гара каьыз да атылды почта,
щяр юлян ясэярля юлцрям, Аллащ.
Йухуму эюрцрям йатан йериня,
эцняшим йол эедир батан йериня,
балам, сян узанма атан йериня,
щяр юлян ясэярля юлцрям, Аллащ.
Rəfail Tağızadə
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)